از اين قبيل روايات و دعاها استفاده مى شود كه صحيح است خدا و فضل وكرم او را شفيع و شفاعت كننده بناميم و نيز آيه (قُلْ للّهِ الشَّفاعَةُ جَميعاً) و امثال آن گواهى مى دهد كه شفاعت از آن خدا است و هركس يا هر چيز كه درباره شخصى شفاعت مى كند اين مقام را خداى متعال به او داده است پس شفيع اصلى خود او است.[1]

2. چه گروهى مورد شفاعت قرار مى گيرند؟

از آيات قرآن مجيد مانند: (لا يَشْفَعُونَ إِلاّ لِمَنِ ارْتَضى) و از رواياتى كه در بخش «شفاعت در احاديث اسلامى» خوانديم استفاده مى شود; تمام كسانى كه به خدا ايمان داشته و با رسول اكرم (صلى الله عليه وآله)و اهل بيت او دشمنى نداشته باشند مشمول شفاعت مى گردند. البته برخى از افراد به خاطر سوابق نيكشان زودتر از اين رحمت الهى بهره مند مى شوند و برخى ديرتر، امّا در هر صورت سرانجام اين دريچه رحمت به سوى آنان باز خواهد شد.

و اين كه در قسمتى از روايات مى خوانيم هر كس يك ذره ايمان داشته باشد شفاعت مى شود ولى در برخى ديگر از روايات مى خوانيم كه مثلاً سبك شمردن نماز، خيانت، زنا وستم; مانع از شفاعت مى شوند اين دودسته از روايات همان طور كه قبلاً گفته شد با هم تنافى ندارند، زيرا مقصود از دسته