شفاعت كنندگان و شفاعت شوندگان

از نظر قرآن و احاديث

هدف از گشودن اين بخش اين است كه با شناخت شفيعان و آشنايى با خصوصيات افرادى كه مورد شفاعت قرار مى گيرند، بدانيم كه شفاعت در قرآن و احاديث اسلامى بسيار حساب شده است و هرگز اعتقاد به آن مايه جرأت بر گناه نمى گردد بلكه سبب مى شود كه تا حدودى خود را از آلودگى حفظ كرده تا زمينه شفاعت را از بين نبريم.

شفيعانى كه در اين بخش خواهيم شناخت نحوه شفاعت برخى از آنان با برخى ديگر كاملاً تفاوت دارد. مثلاً نخستين شفيع انسان در درگاه الهى اطاعت و فرمانبردارى او است و به طور مسلم نحوه شفاعت اطاعت، با شفاعت كردن پيامبران و اولياى خدا تفاوت دارد.

امّا از آنجا كه نتيجه همگى آمرزش گناهان افراد و تكامل و تعالى آنان است در روايات از همه آنها به شفيع و شفاعت كننده تعبير شده است. ما نيز به پيروى از احاديث اسلامى، در اين بخش همگى را تحت اين عنوان مى آوريم هر چند برخى از آنها شفيع اصطلاحى نخواهند بود.

1 . شفيعان درگاه الهى

1. اطاعت خدا

على (عليه السلام) مى فرمايد: «فاجعلوا طاعة اللّه... شفيعاً لدرك طلبتكم...».