است.

در سايه اين دو قانون، ميليون ها منظومه شمسى وكهكشان و سحابى در فضا به طور معلق و بدون ستون تحقق پذيرفته و از سقوط و اصطكاك آنها جلوگيرى بعمل آورده است.

قرآن مجيد متجاوز از ده قرن قبل از «نيوتن» به اين حقيقت علمى در دو جاى قرآن [1]تصريح كرده و مى فرمايد:

(اللّهُ الَّذِى رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَد تَرَوْنَها...) .

«خداوندى كه آسمانها را بدون ستون مرئى برافراشته است».

توضيح اين كه مفسران جمله (بغير عمد ترونها) را چنين تفسير مى كنند.

جمله (ترونها) صفت (عمد) كه جمع «عمود» است مى باشد و ضمير در (ترونها) به (عمد) بر مى گردد نه به (سماوات) در اين صورت معناى جمله چنين خواهد بود: خداوندى كه آسمانها را بدون ستونى كه ديده شود برافراشت. و در حقيقت آيه، ستونى مرئى را نفى مى كند نه اصل ستون را. اين نظر را بسيارى از مفسران مانند ابن عباس و غيره اختيار كرده اند[2] و احاديثى كه از پيشوايان ما رسيده، كاملاً آن را تأييد مى كند.

حسين بن خالد از امام هشتم على بن موسى الرضا (عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود: «أليس اللّه يقول بغير عمد ترونها؟ فقلت: بلى قال: ثَمَ عُمد لكن لا ترونها»[3]: آيا خداوند نمى فرمايد كه بدون ستونى كه ديده شود، گفتم