و آنها پست تر از آنند كه درباره پرستندگان خود شفاعت نمايند(گروه چهارم).

با بررسى چهار بخش از اين گروه، آيات مربوط به نفى شفاعت به پايان مى رسد و معلوم مى گردد كه هرگز اسلام شفاعت را از بن و ريشه نزده و تنها قسمتى از آن را مردود دانسته است.

شفاعت هاى مثبت

شفاعت هاى مثبت و مجاز به قرار زير است:

1. شفاعت از آن خدا است و حق مختص او مى باشد، و احدى در اين حق نمى تواند با او منازعه كند(گروه پنجم).

2. به طور كلى گروهى از بندگان خدا بدون آن كه از نام و خصوصيات آنها آگاه باشيم تحت شرايطى كه مهمترين آنها اذن خداوند است، در مورد افراد محدودى كه مورد انتخاب و رضايت خدا مى باشند، شفاعت مى نمايند و وساطت آنها پذيرفته مى شود و يك چنين شفاعت محدود و مشروط آن هم به اذن خداوند در مورد بندگان خاصى، با مختص بودن شفاعت به خدا تضادى ندارد(گروه ششم).

3. گروهى از بندگان خدا به نام فرشته وحاملان عرش به اذن خداوند در روز رستاخيز شفاعت خواهند نمود و شفاعت آنان پذيرفته خواهد شد(گروه هفتم).

بنابراين شفاعت مردود در سه طائفه، و شفاعت مثبت در سه گروه خلاصه مى گردد.

اگر بخواهيم اين بحث را فشرده تر بنويسيم بايد بگوييم:بت پرستان و منكران ديگر اصول اسلام مانند يهود ونصارى و همچنين ظالمان و ستمگران