1.(«او) آسمانها را بدون ستونى كه آن را ببينيد آفريد، و در زمين كوه هايى افكند، تا شما را نلرزاند(وجايگاه شما آرام باشد)، و از هر گونه جنبده اى روى آن منتشر ساخت; و از آسمان آبى نازل كرديم و به وسيله آن در روى زمين انواع گوناگونى از جفتهاى گياهان پر ارزش رويانيديم».
2. «خداوند آسمانها و زمين را تا از نظام خود منحرف نشوند نگاه مى دارد».
3. «آسمان را برافراشت و ميزان و قانون (در آن) گذاشت».
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 8 صفحه : 24