ترجمه آيات

1.« و نه از او شفاعت پذيرفته مى شود ».

2.«كيست كه نزد او (خدا) جز به اذن وى شفاعت كند».

3.«بخشى از شب را عبادت كن شايد خداوند تو را بر مقام پسنديده اى برانگيزد».

4.« در آن روز، شفاعت هيچ كس سودى نمى بخشد، جز كسى كه خداوند رحمان به او جازه داده، و به گفتار او راضى است».

5.«جز كسانى كه مورد رضايت خدا است كسى را شفاعت نمى كنند».

6.«براى ما نه شافعى هست، نه دوست مهربانى».

7.«درباره گناهان خود و مردان و زنان با ايمان طلب آمرزش بنما».

8.«چقدر فرشتگانى در آسمانها هستند كه شفاعت آنان سودى نمى بخشد مگر پس از اذن خدا درباره كسانى كه خدا بخواهد و مورد رضايت او باشند».

9. «از اين رو شفاعت كنندگان به حال آنها سودى نمى بخشد».

10.«آن قدر پروردگار به تو عطا كند تا راضى گردى».

تفسير آيات

در اين بخش خواهيم ديد كه تمام علما و دانشمندان اسلام شفاعت را از اصول مسلم اسلام مى دانند و هيچ تيره اى از مسلمانان آن را انكار نكرده است و اگر اختلافى هست در مفاد و معنى شفاعت مى باشد.

اكثريت علماى اسلام به پيروى از ظاهر آيات و احاديث، شفاعت را چنين تفسير مى كنند: در پرتو شفاعت پيامبر (صلى الله عليه وآله) و به پاس احترام و مقام و منزلتى كه شفيعان واقعى در درگاه الهى دارند، گروهى از گنهكاران (با شرايطى