نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 8 صفحه : 165
البته مفسران ديگر نيزمانند نيشابورى در تفسير خود مى گويند: سوره شورى مكى است ولى اين آيه در مدينه نازل شده است.[1]
راه دور نرويم قرآن هايى كه زير نظر محقّقان دانشگاه الأزهر چاپ شده است بالاى سوره مى نويسند: «سورة شورى مكيّة إلاّالآيات 23، 24، 25 و 27 فمدنيّة».
و اين اختصاص به سوره شورى ندارد بلكه قسمت اعظم سوره هاى كلى آميخته با مدنى يا بالعكس مى باشند.
و امّا مدرك نزول اين آيه در حقّ خاندان رسالت كافى است كه مدارك ياد شده در زير را مراجعه بفرماييد:[2]
پاسخ يك سؤال
ممكن است گفته شود شعار تمام پيامبران شعار: «پاداش نخواهى» است چنان كه مى فرمايد: (وَما أَسْأَلُكُمْْ عََلَيْهِ مِنْ أَجْر إِنْ أَجْرِىَ إِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمينَ) .[3]
«من در برابر تبليغ رسالت خويش هيچ نوع پاداش نمى خواهم و اجر من با خدا است».
اصولاً يكى از نشانه هاى پيامبران اين است كه براى دعوت خود مزد و
[1] تفسير نيشابورى: 3/312. [2] ذخائر عقبى: 25; كشاف: 3/81; تفسير نيشابورى:3/312; مطالب السؤل:8; تفسير فخر رازى:7/655; تفسير ابو حيان:7/516; تفسيرنسفى در حاشيه تفسير خازن: 4/99; مجمع الزوائد تأليف هيثمى:9/168; الفصول المهمة: ص 12; كفايه گنجى، ص 13; زرقانى در شرح مواهب:7/3 و 921; صواعق: ص 101 و 135; نور الأبصار:ص 102; اسعاف الراغبين: ص 105. [3] شعراء/109.
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 8 صفحه : 165