2. آيه ليلة المبيت

(وَمِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَمَرضاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبادِ) .[1]

«برخى از مردم جان خود را براى تحصيل رضاى خداوند مى فروشند خداوند به بندگان خود رؤوف ومهربان است».

جانبازى و فداكارى از نشانه هاى افراد با ايمان است اعمال و رفتار هر فردى زاييده طرز تفكر و عقيده اوست و اگر انسان در راه عقيده خود از جان و مال بگذرد اين كار حاكى از آن است كه ايمان وى به هدف در درجه بسيار بالا است.

قرآن مجيد اين حقيقت را در آيه اى منعكس كرده و مى فرمايد:

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللّهِ وَرَسُولهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَجاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فى سَبِيلِ اللّهِ أُولئِكَ هُمُ الصّادِقُون) .[2]

«افراد با ايمان كسانى هستند كه خدا و پيامبر او را باور نموده و در آن ترديد نمى كنند، و با مال وجان خود در راه خدا جهاد مى كنند آنان به راستى افراد با ايمان هستند».

پيامبر اسلام در سال دهم بعثت حامى و مدافع خويش يعنى حضرت ابوطالب را از دست داده هنوز داغ عمو را بر دل داشت حامى ديگر يعنى همسر