مِنَ الْمُؤْمِنينَ* فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّى بَرِىءٌ مِمّا تَعْمَلُونَ) .[1]

«بستگان نزديك خود را از عذاب الهى بيم ده، پر و بال پر مهر و مودت خود را بر سر افراد با ايمان پايين بياور (و نسبت به آنان ابراز علاقه و محبت كن) و اگر با تو از در مخالفت وارد شوند بگو من از كارهاى (بد شما) بيزارم».

از اين جهت پيامبر (صلى الله عليه وآله) به على (عليه السلام) دستور داد كه چهل و پنج نفر از شخصيتهاى بزرگ بنى هاشم را براى ضيافت ناهار، دعوت كند، و غذايى از گوشت، همراه با شير آماده سازد.

مهمانان همگى در وقت معين، به حضور پيامبر شتافتند، و پس از صرف غذا، «ابولهب» عموى پيامبر با سخنان سبك خود، مجلس را از آمادگى براى طرح سخن و تعقيب هدف، برانداخت و مجلس بدون اخذ نتيجه به پايان رسيد، و مهمانان پس از صرف غذا و شير، خانه رسول خدا را ترك گفتند.

پيامبر (صلى الله عليه وآله) تصميم گرفت كه فرداى آن روز ضيافت ديگرى ترتيب دهد، وهمه آنان را جز «ابولهب» به خانه خود دعوت نمايد. باز على (عليه السلام) به دستور پيامبر ، غذا و شير آماده نمود. و از شخصيتهاى برجسته و شناخته شده بنى هاشم براى صرف ناهار و استماع سخنان پيامبر، دعوت به عمل آورد. مهمانان همگى در موعد مقرر به خانه پيامبر آمدند«وى» پس از صرف غذا، در مجمع بزرگى كه شخصيتهاى بنى هاشم، در آنجا گرد آمده بودند، براى دعوت خويشاوندان به آيين توحيد ورسالت خويش به پا خاست، و سخنان خود را چنين آغاز نمود:

«به راستى، هيچ گاه راهنماى مردم، به آنان دروغ نمى گويد;

به خدايى كه جز او خدايى نيست، من فرستاده او به سوى شما و عموم جهانيان هستم».

«هان! آگاه باشيد، همان گونه كه مى خوابيد، مى ميريد، و همچنان كه