نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 5 صفحه : 578
البته در اين آيه، ظالمان محكوم به خلود در آتشند، ولى هرگاه به سياق آيات مراجعه شود، روشن مى گردد كه آيه درباره امتهاى پيشين است كه انبيا را تكذيب مى كردند، و اگر هم مربوط به امت پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم)است، از آن گروهى است كه رسالت او را تكذيب مى نمودند، مثلاً در آيه قبل از اين دو آيه چنين آمده است:
«هنگامى كه آيه اى به سوى آنان بيايد; مى گويند هرگز ايمان نمى آوريم تا آن كه به ما داده شود، آنچه كه به رسولان خدا داده شده است(يعنى ما نيز طرف وحى بوده و فرشته وحى را مشاهده كنيم)».
«اى گروه جن و انس، آيا پيامبران ما به سوى شما نيامدند تا آيات ما را به شما تلاوت كنند...؟».
با توجه به آيات قبل و بعد آيه مورد بحث بايد گفت مقصود، منكران توحيد و رسالت پيامبران و بالاخص رسالت پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم)است و اين گونه افراد جز كافر نمى توانند باشند.