استدلال با روايات

در اين مورد يك رشته رواياتى نيز وارد شده است كه مرتكب كبيره را غير مخلد در آتش معرفى مى كند اينك برخى از روايات را در اينجا منعكس مى كنيم:

1.«ابن ابى عمير» مى گويد: از«موسى بن جعفر(عليه السلام)» شنيدم كه فرمود: خداوند كسى را در آتش به طور جاودانى نگه نمى دارد مگر اين كه كافر و منكر حق و گمراه و مشرك باشد.[1]

2.«عمر بن عوان» از امام كاظم (عليه السلام) نقل مى كند : دوزخيان وارد آتش مى شوند و سپس به واسطه عفو الهى از آن بيرون مى آيند.

3. امام[2] هشتم در رساله اى كه آن را به عنوان عقايد اسلامى به مأمون نوشت، چنين مى فرمايد:

خدا مؤمنى را كه وعده بهشت داده است، وارد آتش نمى كند و كافرى را كه وعيد دوزخ و خلود در آن داده است، از آتش بيرون نمى آورد ولى گنهكاران اهل توحيد وارد آتش مى شوند و از آن خارج مى شوند و مورد شفاعت قرار مى گيرند.[3]

اصولاً روايات شفاعت كه به طور متواتر از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)وجانشينان او نقل شده است، كاملاً نظريّه خلود در آتش را نفى مى كنند.

محدثان اسلامى از پيامبر نقل مى كنند كه فرمود:«إِنَّما ادَّخَرْتُ شَفاعَتى