نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 5 صفحه : 559
28.«به آيه هاى ما كسانى ايمان مى آورند كه هر موقع آنها را به يادشان بياورند، سجده كنان به زمين بيفتند و خداى خود را با سپاس تسبيح كنند، در حالى كه آنان كبر نمىورزند».
29.«آن كس كه كشت و زرع آخرت را طلب كند، بر آن مى افزاييم».
30.«اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگين مى شويد! همان كسانى كه به آيات ما ايمان آوردند و تسليم بودند. (به آنها خطاب مى شود:) شما و همسرانتان در نهايت شادمانى وارد بهشت شويد!».
31. («ولى) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مى مانند. هرگز عذاب آنان تخفيف نمى يابد، و در آنجا از همه چيز مأيوسند. ما به آنها ستم نكرديم، آنان خود ستمكار بودند!».
32.«هرگز گروه مؤمن به خدا و روز ديگر (قيامت) را نمى بينى كه گروهى را كه خدا و پيامبر او را دشمن داشته اند، آنان را دوست بدارند».
33.(«من مالك چيزى نيستم) مگر اين كه مأمورم پيام الهى و رسالت او را به شما برسانم و آن كس كه نسبت به خدا و رسول او عصيان ورزد براى او است آتش دوزخ، جاودانه وپيوسته در آنجا».
34.«مسجدها از آنِ خدا است با خدا كسى را نخوانيد».
35.«من خدايم را مى خوانم و كسى را شريك او قرار نمى دهم».
36.«شما را از آتش شعلهور بيم داده ام كه جز فرد بدبخت در آن وارد نمى شود كسى كه رسالت رسولان را تكذيب و به آنان پشت نموده است».
37.«پس هركس هموزن ذرّه اى كار خير انجام دهد آن را مى بيند!».
تفسير آيات
تاريخچه مسأله و اقوال متكلمان
نخستين مسأله اى كه در نيمه نخست قرن اوّل هجرى در ميان مسلمانان مطرح شد، مسأله حكم مرتكب كبيره است و انگيزه اين بحث همان جريان تحكيم بود كه على (عليه السلام) آن را پذيرفت در حالى كه برخى از ياران او با وى
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 5 صفحه : 559