(وَسارِعُوا إِلى مَغْفِرَة مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّة عَرْضُهَا السَّماواتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقينَ) .[1]

«به سوى آمرزش خدا و بهشتى كه پهنا و فراخى آن به اندازه وسعت آسمانها و زمين است سبقت بگيريد، بهشتى كه براى پرهيزكاران فراهم شده است».[2]

با توجه به اين آيات نمى توان گفت بهشت موعود، در دل آسمانها و زمين است و همان طور كه يادآور شديم اين مسأله از امور غيبى است كه درك آن براى ما بدون راهنمايى قطعى از طريق وحى امكان پذير نيست.

«علاّمه مجلسى» در باره آفرينش كنونى بهشت ودوزخ و نيز مكان آن دو چنين مى گويد:

«اين كه بهشت و دوزخ آفريده شده اند، مورد قبول جمهور مسلمانان است، و تنها اندكى از«معتزله» معتقدند كه آن دو در روز قيامت آفريده مى شوند و آيات و روايات متواتر در اين باره عقيده آنان را مردود مى سازد.

و امّا اين كه جايگاه آنها كجاست از روايات چنين استفاده مى شود كه بهشت بالاى آسمانهاى هفتگانه است و دوزخ در طبقه هفتم زمين و اين نظريه مورد قبول اكثر مسلمانان است».[3]

جهان مستقل جايگاهى لازم ندارد

سؤال از جايگاه بهشت و دوزخ در صورتى صحيح است كه آن در جزئى از اين جهان باشد به گونه اى كه بتوان ميان آن دو و اين جهان نسبتى برقرار كرد