علم گسترده شهود

اين آيات از علم گسترده و همه جانبه«شاهدان» پرده برمى دارد و اين كه شاهدان امت ها از كارهاى ظاهرى و باطنى آنان آگاه مى باشند، زيرا«اَداى » شهادت فرع«تَحمُلّ» آن است و شهادت به حكم اين كه به معنى شهود وحضور است مستلزم آن است كه شاهد در نزد مشهود به(كارى كه بر وقوع آن شهادت مى دهد) نوعى حضور داشته باشد، اكنون سؤال مى شود آيا با علم عادى مى توان بر جميع اعمال يك فرد كه به صورت پنهان و آشكار در تمام مدت عمر خود انجام داده است شهادت داد؟

بنابراين بايد بگوييم: پيامبران در پرتو احاطه بر افعال ظاهرى و باطنى افراد به چنين شهادتى موفق مى شوند.

شگفت آور اين كه پيامبران نه تنها بر اعمال انسانهاى معاصر خود گواهى مى دهند، بلكه بر اعمال مجموع افراد امت كه چه بسا پس از رحلت پيامبر چشم به جهان گشوده وزندگى را آغاز كرده اند، گواهى خواهند داد.

و از اين جا مى توان پايه گستردگى علم پيامبران و احاطه غيبى آنان را نسبت به امت هاى خود به دست آورد و بر خلاف انديشه گروهى از كوته فكران كه علم انبيا را به دايره محدودى منحصر مى كنند اين آيات بر خلاف انديشه آنان گواهى مى دهد.

3. پيامبر اسلام

به حكم آيات گذشته پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) بر اعمال امت خود گواهى مى دهد ولى در اين خصوص آياتى وارد شده است كه به همين جهت آنها را