هرگاه كسى به خاطر جمال وزيبايى اندام، مرتكب گناه گردد و يا آن كه به جهت گرفتارى ها و شدايد زندگى دست به كارهاى ناروا زند، نمى تواند جمال يا فقر و بيچارگى و بلا را«عذر» قرار داده و به هنگام حساب از چنگال كيفر رها گردد.

امام صادق (عليه السلام) فرمودند:

روز قيامت زن زيبا چهره اى كه به خاطر زيبايى در دام گناه افتاده است، براى حساب آورده مى شود، و او به«جمال» خود اعتذار جسته مى گويد: پروردگارا! آفرينش مرا زيبا قرار دادى و همين موجب گمراهى من گرديد به او گفته مى شود مريم از تو زيباتر بود، و در عين حال عفت خود را حفظ نمود.

و نيز مرد زيبا روى را مى آورند كه مرتكب گناه شده است او نيز به جمال خود اعتذار مى جويد ولى به او پاسخ داده مى شود: يوسف از تو زيباتر بود، ولى از گناه اجتناب كرد.

همچنين انسانى كه به خاطر گرفتارى هاى زندگى ومصايب فراوان دچار لغزش شده است بيچارگى ومصايب خود را عذر مى آورد، ولى به او پاسخ داده مى شود«ايّوب» در شدايد بيشترى قرار گرفت ولى آلوده به گناه نگرديد.[1]

10. اقرار به گناه و اميد به عفو الهى

از جمله مطالبى كه در رواياتِ مربوط به حساب بندگان در قيامت مطرح شده است اعتراف به گناهان و اميدوارى يا حسن ظن به پروردگار است كه چه بسا مايه رهايى انسان گنهكار از كيفر وعذاب الهى مى گردد در اين باره روايات