آگاه مى سازد، او به مكنون سينه ها آگاه است».

د: (يَومَئِذ يَصْدُرُ النّاسُ أَشْتاتاً ليُرَوْا أَعْمالَهُمْ) .[1]

«روز قيامت انسانها گروه گروه از قبرها بيرون مى آيند تا اعمال (يا جزاى اعمال) خود را ببينند».

گذشته بر آيات ياد شده آيات مربوط به جزا وكيفر و پاداش نيز بر اين شمول وگستردگى دلالت دارند.

2. ولى در اين جا دسته اى ديگر از آيات است كه حاكى از اين است كه از موضوعات خاصى سؤال مى شود. اينك نمونه هايى از اين آيات:

الف: نعمت هاى الهى

(ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذ عَنِ النَّعيمِ).[2]

«آنگاه به طور قطع درباره نعمت هاى الهى از شما سؤال مى شود».

سؤال در اين آيه اگر چه درباره نعمت هاى الهى است، ولى با توجه به اين كه از آن با كلمه«نَعيم» تعبير آورده شده است كه همه نعمت هاى الهى را شامل مى شود و از طرفى همه آنچه بشر در زندگى خود از آن برخوردار است، نعمت هاى الهى محسوب مى شوند، بنابراين همه كارهاى او مورد سؤال واقع خواهد شد، زيرا همه كارهايى كه انسان انجام مى دهد، به گونه اى تصرف در نعمت هاى الهى مى باشد. و در نتيجه اين آيه را بايد از دسته نخست بشمار آورد.