responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 5  صفحه : 408

تفسير آيات

از نامهاى قيامت در قرآن«يوم الحساب»[1] است، يعنى روزى كه خداوند به حساب اعمال بندگان خود مى رسد. اين مطلب به قدرى مسلم است كه على (عليه السلام) آنجا كه فرق ميان دنيا و آخرت را بيان مى نمايد، مى فرمايد:

«دنيا سراى عمل و كوشش است و نه جايگاه حساب، و آخرت جايگاه حساب است نه وقت عمل و كوشش».[2]

ولى در عين حال پيرامون حساب، در آيات قرآن و روايات اسلامى يك رشته عناوين مورد توجه قرار گرفته كه بررسى آنها گذشته بر اين كه به بالا رفتن سطح آگاهى ما نسبت به معارف دينى كمك مى نمايد، پاسخگوى برخى از سؤالات در مورد مسأله حساب مى باشد. بخش عمده اين عناوين را مى توان در موارد زير بيان نمود:

1. مقصود از حساب چيست؟

2. حسابرس كيست؟

3. از چه اعمالى سؤال مى شود؟

4. آيا حساب همگانى است؟

5. خداوند سريع الحساب است.

6. مقصود از سوء الحساب چيست؟

7.محاسبه آسان از چه كسانى است؟

8. تفاوت بندگان در محاسبه.

9. به هنگام حساب حجت بر همگان تمام است.


[1] آياتى كه روز قيامت را«يوم الحساب» ناميده اند، بسيارند از آن جمله به آيات 41/ابراهيم و 16، 26و 53/ص ; 27/غافر رجوع شود.
[2] وَالْيَومَ عَمَلٌ وَلاحِسابٌ وَغَداً حِسابٌ وَلا عَمَلٌ.(نهج البلاغه: خطبه 42).

نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 5  صفحه : 408
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست