عَلَى الكافِرينَ...) .[1]

«آنگاه كه در ناقور دميده مى شود، پس آن روز بر كافران روز سختى خواهد بود».

اين كه مى فرمايد:«آن روز بر كافران سخت است»، گواه بر اين است كه مقصود از«نقر در ناقور» همان نفخ صور دوم است كه به دنبال آن مردگان زنده مى شوند، وكافران به عذاب سخت الهى گرفتار مى گردند. امّا هول و هراس نفخه نخست، عمومى است، چنان كه در آيات مربوط به«صعق» و«فزع» بيان گرديد.

ج: واژه هاى رجفه و رادفه

واژه هاى«رجفه» و«رادفه» نيز دو مرحله«نفخ صور» را بيان نموده اند.«رجفه» به نفخه«صعق»، و«رادفه» به نفخه«فزع» اشاره مى كند، چنان كه مى فرمايد:

(يَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ* تَتْبَعُهَا الرّادِفَةُ) .[2]

«راجفه» به معنى فرياد عظيمى است كه با نوعى تردد و اضطراب همراه باشد (بسان صداى رعد) و«رادف» به معنى رديف بودن و پشت سر قرار گرفتن دو چيز است. بنابراين مفاد آيه اين است:«روزى كه فريادى عظيم بلند مى شود و به دنبال آن صيحه ديگرى به گوش مى رسد».

همان گونه كه برخى از مفسران گفته اند، اين آيه با آيه 68 سوره زمر [3] كاملاً هماهنگ است و هر دو نفخه«صعق» و«قيام» را مى رساند.