پيروى كنيد اين راه مستقيمى است».

11.«منتظر روزى باش كه آسمان در آن روز به صورت دود آشكار در آيد، دودى كه مردم را مى پوشاند، و آن عذاب دردناك است(مردم مى گويند) خدايا عذاب را از ما برطرف كن، ماها ايمان آورديم، كجا سود مى بخشد براى آنان يادآورى، در حالى كه رسولى آشكار ازجانب ما به جانب آنان آمد، و از وى سربرتافته وگفتند اوتعليم داده شده و ديوانه است، ما عذاب را كمى برطرف مى سازيم باز شما به اعمال خود برمى گرديد...».

12.«روزى فرا مى رسد كه ما خشم بزرگ خود را اظهار مى كنيم و انتقام خود را مى گيريم».

13.«آيا (آنان در ايمان آوردن) منتظر چيزى جز قيامت مى باشند، كه ناگهان فرا برسد (تا آنگاه ايمان بياورند)بگو علامت و نشانه هاى آن تحقق يافته است، كجا سود مى بخشد ايمان آنان آنگاه كه قيامت فرا رسد».

تفسير آيات

در لسان علما، به پيروى از قرآن، مسأله اى است به نام«اَشْراطُ السّاعة» كه مقصود از آن علايم و نشانه هاى رستاخيز است.

علايم رستاخيز به دو نوع تقسيم مى شوند:

1. حوادثى كه پيش از وقوع قيامت و قبل از به هم خوردن نظام آفرينش، در حالى كه انسانها در روى زمين زندگى مى كنند، رخ مى دهد، و كلمه«اشراط» غالباً به اين قسم از رخدادها اطلاق مى شود.

2. رخدادهايى كه مايه به هم خوردن نظام آفرينش مى گردد كه بيشتر آنها در سوره هاى تكوير، انفطار، انشقاق و زلزله وارد شده است.[1]