29. (أَمْ يَحْسَبُونَ أنّالا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْويهُمْ بَلى وَرُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ) . (زخرف/80)

30. (فَكَيْفَ إِذا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبارَهُمْ) . (محمد/27)

31. (وَجاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالحَقِّ ذلِكَ ما كُنْتَ مِنْهُ تَحيدُ) . (ق/19)

32. (نَحْنُ قَدَّرْنا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَما نَحْنُ بِمَسْبُوقينَ) . (واقعه/60)

33. (الَّذِى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَياةَ...) . (ملك/2)

34. (يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعى إِلى رَبِّكِ راضيَةً مَرْضِيَّةً) . (فجر/27 ـ 28)

ترجمه آيات

1.«درحالى كه شما مردگان (و اجسام بى روحى) بوديد».

2.«به آنان بگو اگر در اين پندار كه بهشت اختصاص به شما دارد، راستگو هستيد، پس مرگ را آرزو كنيد، ولى آنان به خاطر اعمالى كه انجام داده اند هرگز مرگ را آرزو نمى كنند، وخدا به وضع ظالمان آگاه است».

3.«كسانى را كه در راه خدا كشته مى شوند مرده نخوانيد آنان زندگانند ولى شماها درك نمى كنيد».

4.«بر شما نوشته شده است آنگاه كه علايم مرگ فرا رسيد اگر مالى از خود بجا گذارده است وصيت كند».

5.«هر جا كه باشيد مرگ شما را در مى يابد هر چند در دژهاى مستحكم باشيد».