«ما آنها را آفريديم و به آفرينش آنان استحكام بخشيديم و هنگامى كه بخواهيم آنان را مى ميرانيم و امثال آنان را مى آوريم».
در آيه نخست كلمه«انشاء» و در آيه دوم كلمه«مثل» به كار رفته است وكلمه«انشاء» در موردى به كار مى رود كه آفرينش، بى سابقه باشد در صورتى كه اگر كيفيت معاد به گونه اى كه متكلمان مى گويند باشد; آفرينش و احياى مردگان بى سابقه نيست و واژه«مثل» گواه بر اين است كه آفرينش اخروى عين آفرينش نخستين نيست بلكه همانند آن است.[3]