تفسير آيات

اكنون كه با ملاكهاى معاد جسمانى و روحانى آشنا شديم لازم است نظر قرآن را درباره كيفيت وچگونگى معاد بر اساس هر دو ملاك مورد بررسى قرار دهيم اينك به بررسى آيات قرآن درباره معاد جسمانى و روحانى بر اساس ملاك نخست مى پردازيم، آنگاه ديدگاه قرآن را درباره هر دو معاد، بر اساس ملاك دوم جويا مى شويم.

معاد جسمانى به ملاك نخست

مقصود از ملاك نخست در تحقق معاد جسمانى اين است كه بدن در سراى ديگر محشور گردد و نفس بار ديگر به آن تعلق پذيرد و پاداشها و كيفرهاى خود را ببيند.

آيات قرآنى در اين مورد بيش از آن است كه در اين صفحات به آن اشاره شود و ما تنها در اين مورد به اشاره اجمالى اكتفا مىورزيم و براى فشرده گويى به دسته بندى آيات مى پردازيم:

1. آياتى كه پيرامون احياى مردگان در امتهاى پيشين وارد شده است مانند زنده شدن پرندگان به دعاى ابراهيم، و سرگذشت گاو بنى اسرائيل (زنده شدن مقتولى از بنى اسرائيل)، و زنده شدن عزير، و زنده شدن گروهى از امت بنى اسرائيل، و زنده شدن مردگان توسط حضرت عيسى و داستان اصحاب كهف.

ملاحظه آيات وارد در اين موارد به روشنى ثابت مى كند كه كيفيت معاد در سراى ديگر بسان كيفيت احياى مردگانى است كه در اين داستانها آمده است و هدف از بيان سرگذشت آنان، علاوه بر تقريب امكان معاد به اذهان، اشاره به