نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 5 صفحه : 149
دو نكته در آيه:
1. هدف از احياى مرده دو چيز بود، يكى اين كه قاتل شناخته شود، دوم اين كه آنان با ديدن چنين منظره اى، ايمان بيشترى به مسأله قيامت و رستاخيز پيدا كنند و لذا در آيه يكى از نتايج آن را، روشن ساختن مسأله معاد مى داند و مى گويد:
(...كَذلِكَ يُحْيىِ اللّهُ الْمَوتى...) .
«خداوند اين چنين، مردگان را زنده مى كند».
2. چرا خداوند براى زنده كردن مقتول، بريدن سر گاو و زدن عضوى از آن را وسيله قرار مى دهد؟
مفسران مى گويند: بنى اسرائيل به گاو پرستى علاقه مخصوصى داشتند خداوند از اين طريق مى خواهد اهميت آن را از دل آنان بيرون ببرد، زيرا اين جريان پس از داستان (سامرى) بود كه مردم را به گوساله پرستى دعوت كرد كشتن گاو، به دست گروهى كه به اغواى(سامرى) آن را پرستيدند سبب مى گردد كه آنان نسبت به معبود قُلابى خود با ديده حقارت و كوچكى بنگرند، و بار ديگر به فكر پرستش آن نيفتند.
نمونه پنجم: مردگانى به وسيله حضرت مسيح زنده مى شوند
دلايل پيشين، به گونه اى روشن، امكان رستاخيز انسان و جهان را روشن ساخته و بر هر فرد منصف و پيراسته از پيشداورى، آشكار مى سازد كه حيات مجدد انسان نه تنها كار محالى نيست،بلكه در جهان آفرينش نمونه هايى نيز دارد.
قرآن مجيد علاوه بر ارائه نمونه هاى چهارگانه كه در اين بحث از نظر
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 5 صفحه : 149