responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 5  صفحه : 115

بريزيم مى گوييم:

1. انسان يك واقعيت ثابت و پيوسته اى را به نام«من» درك مى كند.

2. بخش مادى وجود انسان (بدن، قواى بدنى) ثابت نيست.

نتيجه: واقعيت من، بخش مادى وجود انسان نيست، پس هويتى غير مادى دارد.

بنابراين، اگر واقعيت انسان در همين ماده و انرژى كه در بدن انسان نهفته است، خلاصه گردد، نبايد انسان يك شخصيت ثابت را كه محور انتسابها است در خود احساس كند.

2. حضور شخصيت در ظرف غفلت از بدن

فرض كنيد، انسانى در يك باغ وسيع آرميده و آنچنان آرامش بر اين باغ حكومت مى كند كه چيزى كه انسان را متوجه خود بسازد، نباشد، مثلاً نه هوا آنچنان گرم باشد و نه آنچنان سرد كه در او ايجاد ناراحتى نمايد، و نه بادى بوزد و نه نسيمى كه صداى باد و يا حركت برگهاى درختان، در او ايجاد توجه كند،نه مرغى بخواند و نه آهنگ جويبارى به گوش برسد و ... و در يك كلام يك آرامش مطلق دور از غوغاى زندگى بر آن باغ حكومت كند، در اين هنگام به تدريج سعى كند ارتباط انديشه را با خارج از خود قطع كند و به تدريج بكوشد تا هر يك از اعضاى بدن را به دست فراموشى بسپارد، در اين موقع كه او در يك فراموشى مطلق بسر مى برد، يك چيز را حاضر مى يابد و آن واقعيت خويشتن است، و اين مى رساند كه در انسان يك واقعيت فراموش نشدنى است كه در هيچ شرايطى فراموش نمى گردد و اين واقعيت غير از بدن و

نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر    جلد : 5  صفحه : 115
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست