توحيد در خالقيت

از مراجعه به قرآن روشن مى گردد كه كتاب آسمانى خالقى جز خدا و آفريننده اى جز او نمى شناسد و هر چيزى كه سهمى از وجود و نصيبى از هستى دارد، خالق آن خداست.

اينك قسمتى از آياتى كه بر اين مطلب گواهى مى دهند:

1.(قُلِ اللّهُ خالِقُ كُلّ شَىء وَهُوَ الواحِدُ القَهّارُ).[1]

«بگو خدا، اوست آفريننده همه چيز، اوست يگانه و غالب».

2.(اللّهُ خالِقُ كُلِّ شَىْء وَهُوَ عَلى كُلّ شَىْء وَكِيلٌ).[2]

«اوست آفريننده همه چيز، اوست اختيار دار همه چيز».

3. (ذلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ خالِقُ كُلِّ شَىء لاإِلهَ إِلاّ هُوَ).[3]

«اين است خداوند شما، آفريننده همه چيز. خدايى جز او نيست».

4. (ذلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ خالِقُ كُلّ شَىْء فَاعْبُدُوهُ...).[4]

« اين است خدا، پروردگار شما، خدايى جز او نيست، او است آفريننده همه چيز. او را بپرستيد».

5. (هُوَ اللّهُ الْخالِقُ البارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الأَسْماءُ الْحُسْنى...).[5]

«اوست آفريدگار، پديد آرنده و صورت گر، براى اوست نام هاى نيك».