چهار گانه او بريده مى شود، جلوى بدن حيوان رو به قبله باشد و اگر عمداً اين كار را نكند، حيوان حرام مى شود و كفايت از قربانى نمى كند، ولى اگر فراموش كند و يا مسأله را نداند يا قبله را اشتباه كند يا نداند قبله كدام طرف است يا نتواند حيوان را رو به قبله كند، اشكال ندارد و احتياط واجب اين است ذابح نيز رو به قبله باشد.

مسأله 945. وقتى مى خواهد سر حيوان را ببرد يا كارد به گلويش بگذارد، به نيّت سر بريدن، نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد «بسم الله» كافى است و اگر بدون قصدِ، سر بريدن نام خدا را ببرد آن حيوان پاك نمى شود و گوشت آن هم حرام است و كفايت از قربانى نمى كند، ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد، بهتر است هر موقع يادش آمد نام خدا را بگويد.

مسأله 946. اگر پول قربانى، از وجه غير مخمّس پرداخت شود كفايت مى كند و فقط ذمّه ى حج گزار به اندازه ى خمس مشغول است.

مسأله 947. گاهى در مذبح به علت ازدحام و كثرت ممكن است كه ده رأس گوسفند خريدارى كرده، ولى پول نُه رأس را و يا فيش نُه رأس را پرداخته باشد و يا اين كه اتفاق مى افتد يك گوسفند زيادتر از تعداد فيش هايى كه تحويل داده ذبح نموده است. اين مطلب به صحت ذبح و قربانى ضرر نمى زند، لكن بايد پول گوسفندى كه اضافه ذبح نموده را به صاحبش يا به شركت مسئول بپردازد و با يأس از شناسايى صاحب، از طرف او به فقير صدقه دهد و احتياطاً فقير مؤمن باشد.

مسأله 948. محرمى كه لباس احرامش بر اثر ذبح نجس شده، در صورت امكان بايد لباس خود را تطهير كند و اگر نكرد، ضررى به احرام يا ذبح نمى زند و براى اين كه اين محذورات پيش نيايد افراد محرم كه براى ديگران ذبح