حكم تحريم و عدم تحريم، مربوط به سفر به مساجد است نه هر مكانى مانند مزار پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، قبور شهدا و اولياى الهى.

ثالثاً: بر فرضِ پذيرش نقل اول، اين حديث حتّى دلالت بر حرمت سفر به غيرمساجد سه گانه را نيز ندارد، بلكه بيانى پندآموز و ارشادى دارد كه مسافرت به غير اين مساجد مفيد فايده نيست.

امام غزالى نيز در احياء العلوم به اين نكته اشاره كرده است:«مساجد ديگر غير از مساجد سه گانه، فضيلت يكسانى دارند و مسافرت براى آنها رجحانى ندارد. مسافرت وقتى بجا و مناسب است كه در فضيلت متفاوت باشند».[1]

اما در مورد مسافرت براى زيارت ائمه معصومين(عليهم السلام) و شهدا،دقت در احاديث گذشته حكم آن را روشن مى كند. در جايى كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)به قصد زيارت قبور شهداى احد از مدينه خارج مى شوند، سفر از شهرخود براى زيارت مرقد اهل بيت (عليهم السلام) به طريق اولى جايز است. امام على (عليه السلام) ، از والاترين شهدا و فرزندش امام حسين (عليه السلام) ، پدر شهيدان است. سلام اللّه عليهم يوم ولدوا و يوم استشهدوا و يوم يبعثون احياء... درود خداوند بر آنان، روزى كه زاده شدند و روزى كه به شهادت رسيدند و روزى كه سراز خاك برآورند.

در هر صورت مسئله مسافرت به قصد زيارت، مسئله اى فقهى است كه ارتباطى با مسايل اعتقادى و توحيد و شرك ندارد و هر مجتهدى مى تواند با ارايه دليل خود، نظر خاصى داشته باشد.