نام کتاب : مرزهاى توحيد و شرك در قرآن نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 73
«يعنى; سلام بر اهل سرزمين مردان و زنان با ايمان، خداوند گذشتگان وآيندگان مؤمن را رحمت كند. به خواست خدا ما نيز به شما خواهيم پيوست».
در كتب روايى صحاح و مسانيد اهل سنّت، زيارت هاى مختلفى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)در قبرستان بقيع مى خواندند ثبت و ضبط شده است.
مؤلف كتاب«الفقه على المذاهب الاربعة» مى نويسد:
«زيارت قبور به دليل عبرت آموزى و يادآورى جهان آخرت مستحب است و در روز جمعه، استحباب بيشترى دارد. مناسب است زائر، در هنگام زيارت قبور به دعا و تضرّع براى ميت بپردازد و از سرنوشت آنان عبرت گيرد، و از آنجا كه بنابرقول صحيح تر، قرائت آيات و اذكار به حال ميت مفيد است و موجب شادىو آسايش روح او مى شود، به قرائت قرآن براى او بپردازد.
در روايت آمده است كه با مشاهده قبور بگوييد:
«السلام عليكم دار قوم مؤمنين و انّا ان شاء اللّه بكم لاحقون»
در مطلوبيت زيارت قبور مؤمنين، فرقى بين قبور دور و نزديك نيست،[1] و مسافرت براى زيارت قبور مؤمنين خصوصاً قبور صالحين، مستحب است.
[1] بجز حنابله ، آنان معتقدند زيارت قبور دور دست، مباح است نه مستحب.
نام کتاب : مرزهاى توحيد و شرك در قرآن نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 73