اى ديدگانم! به درازاى روزگار اشك ريزيد، بى هيچ عذر و بهانه اى.

اى ديده! با اشك ريختن گود شو و تا مردنم بدان اهتمام كن ، بى هيچ درنگى.

اى چشم! فراوان گريه كن و در ماتم نور برگزيده ـ از بين خلق خدا ـ كوشش كن.

صفيّه، دختر ديگر عبدالمطلب و عمه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) در سوگ آن حضرت مى گريد و مى خواند:

أفاطمُ بكّى و لا تسأمى

هو المرء يبكى و حقّ البكاء

بصحبك ماطلع الكوكب

هو الماجد السيّد الطيّب

اى فاطمه! گريان باش و در عزاى همدمت تا هنگامه طلوع ستاره، خسته مشو.

براى مردى به حق گريسته مى شود، كه سرور و آقايى پاك نژاد است.

و در جاى ديگر:

أعينىّ! جودا بدمع سجم

أعينىّ! فاسحنفراو اسكبا

يبادر غرباً بما منهدمْ

بوجد و حزن شديد الالم

ديدگانم! اشك روان ريزيد، در مصيبتى كه ويرانگر است.

چشمانم! اشك ريزيد و گود شويد، در شور و غصّه دردناكى.