«امروز، روز عمل است و حسابى در بين نيست و فردا روز حساب است و عملى كار ساز نيست».

و در خطبه اى ديگر مى فرمايد:

«الا و انّ اليوم المضمار و غداً السباق والسبقة الجنّة و الغاية النار، أفلا تائب من خطيئة قبل منيّّته، ألا عامل لنفسه قبل يوم بُؤسه؟».[1]

«بدانيد كه امروز رياضت است و فردا مسابقت; و خط پايان، بهشت برين است وآن كه بدان نرسد در دوزخ جايگزين. آيا كسى نيست كه از گناه توبه كند پيش از آنكه مرگش سر رسد؟ آيا كسى نيست كه كارى كند، پيش از آنكه روزبدبختى اش در رسد؟».

بهره مندى انسان از نتيجه عمل خود و ديگران

همچنانكه انسان از نتيجه اعمال خود مانند نماز و روزه برخوردارمى شود، از نتيجه اعمال ديگران نيز اگر نقشى در آنها داشته باشد، بهره مندمى شود. مانند: صدقه جاريه، علم قابل استفاده براى ديگران، تربيت فرزندى صالح كه براى او دعا كند، ساختن پُل، نهر آب، مدرسه، راه و....

در اين مثالها، ميت از ثواب صدقات، علوم و دعاى فرزند