تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد، مى گويد:«پروردگار من! مرا باز گردانيد. شايد در آنچه ترك كردم ]و كوتاهى نمودم[ عمل صالحى انجام دهم» ]ولى به او مى گويند:[ چنين نيست اين سخنى است كه او به زبان مى گويد و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند».
اين آيه به صراحت، درخواست كفّار از خداوند براى برگشت به دنيا و انجام عمل صالح و ردّ درخواست آنان را با كلمه «كلاّ» مطرح
[1] صحيح بخارى: 2/99، كتاب«الصلوة»، باب «التعوّذ من عذاب القبر». [2] مؤمنون / 99 و 100.
نام کتاب : مرزهاى توحيد و شرك در قرآن نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 155