نام کتاب : مرزهاى توحيد و شرك در قرآن نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 113
مطابق اين حديث ساختن مسجد بر روى قبر حضرت حمزه و نمازخواندن در آن، در زمان حيات پيامبر رُخ داده است.
هـ . پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) در معراج خود ـ كه از مسجد الاقصى آغازشدـ در مدينه و طورسينا و بيت لحم فرود آمد و به نماز ايستاد. جبرئيل به پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)گفت:«در مدينه طيّبه نماز گزاردى، زيرا محل هجرت تو بود; در طور سينا نماز خواندى، زيرا در آنجا خداوند با موسى(عليه السلام) سخن گفته بود، و در بيت لحم نماز گزاردى، زيرا كه محل تولد عيسى ابن مريم (عليه السلام) بود».[1]
بنابراين، تفاوتى بين نماز گزاردن در محل تولد يا محل دفن انبياء الهى نيست و هدف از آن، تبرّك جستن از انسان نمونه اى است كه جسم پاك او با اين خاك و اين محل تماس داشته است،چه در ابتداى عمر و چه در انتهاى آن!
علاوه بر سيره مسلمين از زمان رحلت رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)تاكنون; قرآن، دليل قاطع و محكمى است كه هر دليلى مخالف با آن باشد، متشابه محسوب شده و بايد در پرتو محكمات قرآن تبيين و تفسير شود.
با اين حال، رواياتى وجود دارد كه مسجد سازى بر روى قبور انبياء را جايز نمى شمارد.