آيا موجودات جهان، كلام خداوند هستند؟

اگر به الفاظى كه از دهان بيرون مى آيد «كلمه» مى گوييم، از اين نظر است كه هر كدام، از سلسله حقايق خارجى مفاهيم ذهنى و تصورات عقلىِ متكلم حكايت مى كنند; بنابراين اگر چنين دلالتى از يك موجود خارجى برآيد; يعنى هر موجودى با نظام دقيق خود، دال و گواه به علم و قدرت بى پايان خالق خود باشد، در اين صورت بايد آن را «كلمه» گفت; بر اين اساس، موجودات جهان هستى كلمات خداوند بزرگ است، زيرا سازمان وجودى هر ممكن از قدرتى عظيم حكايت مى نمايد. سازمان پيچيده يك سلول، نظام شگفت انگيز جانداران، ساختمان زيباى گل ها، عظمت و بزرگى سحابى ها و كهكشان ها، جانداران بى شمار درياها و سازمان مرموز هر انسانى، حاكى از عظمت و قدرت بى پايان اوست، گويا هر كدام با زبان تكوينى، از قدرت و علم و جمال و جلال او سخن مى گويند.

قرآن حضرت مسيح را «كلمة اللّه» خوانده است:

(إِنّما الْمَسِيحُ عِيسَى ابنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ);[1]

«عيسى بن مريم پيامبر خدا و كلمه او است».

اميرمؤمنان مى فرمايد:

«يَقُولُ لِمَنْ أَرادَ كَونهُ كُنْ فَيَكُونُ لا بِصَوت يَقْرَعُ وَلا بِنِداء يُسْمَعُ وَإِنَّما كَلامُهُ سُبْحانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ»;[2]