بازنشسته و محرومان، شيرين مى نمايد و بر اثر نويدهاى جهان ديگر، غبار غم فنا و نيستى را از چهره آنان پاك مى سازد.

ديدگاه هاى دانشمندان

آن چه گفته شد حقيقتى است كه بسيارى از دانشمندان و روانكاوان به آن تصريح كرده اند. ويليام جيمز، كه لقب پدر روان شناسى به خود گرفته، مى گويد: كسى كه به حقايق بزرگ و معنوى متكى است از تغييرات و تطورات مختصر و فراز و نشيب هاى دايمى و جارى زندگ دستخوش نگرانى و تشويش نخواهد شد از اين روست كه شخص با ايمان مذهبى از هر اضطراب و تشويش مصون مى ماند.[1]

ديل كارنگى مى گويد: در آمريكا به طور متوسط هر 5دقيقه يك نفر انتحار مى كند و هر دو دقيقه يك نفر ديوانه مى شود. اگر مردم دنبال آن آرامش، كه در مذهب و دعاهاى مذهبى پنهان است مى رفتند بيشتر اين خودكشى ها و ديوانگى ها منتفى مى شد.

دكتر گيلورد هاوزر در كتاب گذرنامه براى يك زندگانى نوين مى نويسد: ما در زندگى به ايمان و اعتدال احتياج داريم و من با ژوشوالوت ليمان، فيلسوف بزرگ عصر حاضر، هم عقيده هستم آن جا كه مى گويد: دين و مذهب در زندگى به انسان اطمينان و تكيه گاه روحى مى بخشد.

ويليام جيمز مى گويد: ايمان نيروى ما را فوق العاده بزرگ مى كند و بالا مى برد و حتى دردمان را درمان مى بخشد و بيمارى را از بدن زايل مى سازد.[2]