لزوم اتحاد و همبستگى يك اجتماع و منافع سرشار آن، شك و ترديد به خود راه نمى دهيم و هرگز در جهان كسى را پيدا نمى كنيم كه بگويد: پراكندگى و دودستگى خوب و سودمند است، اتحاد و اتفاق بد و مضر مى باشد.

زيرا كوچك ترين سودى كه از اتفاق عايد اجتماع مى گردد، همان پيوستن نيروهاى كوچك و پراكنده به يك ديگر است و در سايه چنين پيوستگى نيروى عظيمى به وجود مى آيد كه مى تواند مبدأ تحولاتى در شئون مختلف زندگى گردد.

سدهاى بزرگ جهان كه به صورت درياچه اى جلوه مى كنند، از پيوستن رودهاى كوچك كه به تنهايى نه قدرت توليد برق دارند و نه چندان به درد كشاورزى مى خورند پديد مى آيد، اجتماع اين رودهاى كوچك، در يك نقطه، درياچه اى به وجود مى آورد كه قدرت توليد صدها هزار كيلووات برق در ساعت را دارد و با آن هزاران هكتار زمين را مى توان زير كشت درآورد. اين منافع سرشار از كجا است؟ از به هم پيوستن قطرات كوچك و رودهاى ضعيف و ناچيز است.

قدرت اتم براى همه روشن است: يك دانه اتم قدرت و نيرويى ندارد، و به قدرى ضعيف و ناچيز است كه حتى با قوى ترين ميكروسكوب ها نمى توان آن را ديد. امّا از به هم پيوستن اتم هاى بى شمار، قدرتى به وجود مى آيد كه انفجار چند عدد از بمب هاى