مقام چهارم: امّ ابيها و امّ المؤمنين

خداوند، همسران پيامبر را با لقب «امّ المؤمنين» مورد توجه قرار داده است: النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ، [1] اين لقب، اشاره به بعضى از آثار مادر بودن مثل احترام و تكريم آنها مانند مادر حقيقى انسان دارد در مقابل اين، فاطمه زهرا به جهت مقام حجّيت الهيش به مقام مادرى پيامبر مىرسد كه شخص رسول خدا فرمود «فاطمة أمّ أبيها» «فاطمه مادر پدرش مىباشد» كه به بزرگى مقام و منزلت او گواهى مىدهد. و مادر بودن در اينجا نشان از علاقه و ارتباطى محكم در حجّيت او دارد و «امّ النبىّ» بودنش نهتنها يك سفارش و احترام ظاهرى است بلكه از لحاظ اشراف و تصديق دعوت نبوى نيز مىباشد همانطوركه مريم مقدس نوعى اشراف بر نبىّ خدا عيسى داشت كه تصديق دعوت او نمود و حتى بعضى از شئون رسالتش را برپاداشت.

[1] . احزاب 33 آيه 6 .