آن است كه اولين مصداق آن فاطمه عليها السلام مىباشد و آن حضرت خواستار بازگشت خمس و فىء و فدك بود.

در صحيح مسلم [1] و مسند احمد [2] نيز همين روايت آمده است.

و به اين مطلب ابن ابى الحديد اشاره دارد و مىگويد:

بدانكه مردم گمان مىكنند كه نزاع فاطمه عليها السلام با ابو بكر در دو مسئله، منحصر مىشود: ميراث و نحله، اما من اختلاف بين آن دو را در سه چيز يافتم كه ابو بكر هرسه آنها را ممانعت كرد و سومى سهم ذوى القربى است. ابو بكر احمد بن عبد العزيز جوهرى مىگويد كه به من ابو زيد عمر بن شبه خبر داد و گفت صدقة ابو معاويه حديثى را براى من نقل كرد از محمد بن عبد اللّه از محمد بن عبد الرحمن بن ابى بكر از يزيد رقاشى از انس بن مالك: كه فاطمه عليها السلام به مجلس ابو بكر وارد شد و فرمود ما كسى را كه به ما ظلم رواداشت و صدقات و فىء غنائم كه در قرآن آمده از سهم ذوى القربى را منع نمود مىشناسيم سپس بر او قرائت نمود قوله تعالى: وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى الآية. ابو بكر به او گفت: پدر و مادرم فداى پدر و فرزندان تو باد من تسليم كتاب خدا و حق رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و حق خويشان او هستم من نيز آنچه تو از كتاب خدا تلاوت نمودى مىدانم ولى چنين سهمى را از خمس كه به شما تسليم نمايم نفهميدم.

فاطمه عليها السلام فرمود: آيا آن مخصوص تو و خويشان تو مىباشد (و نه ما

[1] . صحيح مسلم، ص 1380، حديث 1759.

[2] . مسند احمد، ج 2، 2423 و 276 و 463 و 464.