ويژگى پنجم: كارشناسى و مهارت

كارشناسى يكى‌از مشخّصات عنصر اطّلاعاتى به‌شمار مى‌رود. كارشناس‌اطّلاعات با آموزش، مهارت كسب مى‌كند و با جوانب موضوعى كه پيشبرد آن را برعهده دارد، آشنا مى‌شود و آن‌را از جنبه‌هاى گوناگون سياسى، نظامى، اقتصادى يا علمى، ارزيابى اصولى مى‌كند.

اين كار از طريق شركت در كلاس‌هاى دانشگاهى يا دوره‌هاى نظامى، كامل مى‌گردد. اما اصل مهارت را نيروهاى اطّلاعاتى در خلال عمل، كسب مى‌كنند آنچنان كه درزمينۀ تخصص خودشان مرجعى مورد اطمينان مى‌شوند. [1]

از اين رو، بسيار پسنديده است كه نيروى اطّلاعاتى از شايستگى‌هاى لازم در كار خود برخوردار باشد؛ زيرا سازمان اطّلاعات اقتضا مى‌كند كه مأمورانش مردانى باهوش و آراسته به جرأت و خويشتندارى باشند و در فنون اطّلاعاتى، زير دست متخصّصان، آموزش كافى ديده باشند. [2]كشورهاى عربى، عناصر اطّلاعاتى خود را از ميان افراد ممتاز به هوش و تجربه انتخاب مى‌كنند. به علاوه، اين افراد بايد از قدرت بدنى زيادى برخوردار باشند و سختى‌هاى دوره‌هاى شاقّ فنون اطّلاعاتى را تحمل كنند و چنان تربيت شوند كه در شرايط مختلف زمانى و مكانى قابل اعتماد باشند.

سازمان اطّلاعات اسرائيل تنها به انتخاب نيروهاى اطّلاعاتى يا مزدوران از ميان دانشجويان يا نظاميان يا اطّلاعاتى‌هاى حرفه‌اى بسنده نمى‌كند، بلكه شمار متعددى از مزدوران را شخصيت‌هاى سياسى، نمايندگان مجلس و در مواردى وزيران تشكيل مى‌دهند، كه به استخدام آن‌ها در سطحى عالى، براى ارتباط با آن‌ها هنگام بازديد از كشورهايى كه بعدها در آن به كار خواهند پرداخت انجام مى‌گيرد. [3]

بنابراين، لازم است‌كه يك افسر متعهّد اطّلاعاتى هم شايستگى‌هاى لازمۀ كار اطّلاعات را داشته باشد و هم روان‌شناس باشد [4]، زيرا اطّلاعات، هم هنر است و هم پيشه. [5]