نام کتاب : فلسفه اخلاق نویسنده : غرویان، محسن جلد : 1 صفحه : 25
درس دوم: علم اخلاق، فلسفه اخلاق، فلسفه علم اخلاق تعريف علم اخلاق «اخلاق» در لغت، جمع «خُلْق» يا «خُلُق» است. خُلْق يا خُلُق بهمعناى صفتى است كه در نفس انسان به صورت «ملكه» درآمده است. «ملكه» به صفتى گفته مىشود كه در روح و جان انسان چنان نفوذ كرده و راسخ شده است كه آثار و افعال و رفتار مناسب با آن صفت، خود به خود و بدون تأمّل و درنگ، از انسان صادر مىشود؛ مثلًا، وقتى صفت تواضع و فروتنى در شخصى به حد ملكه مىرسد، بهصورت خودكار، در جاى مناسب، تواضع به خرج مىدهد. ملكه سخاوت يا شجاعت و امثال اينها نيز به همين صورت است. ملكه ممكن است پسنديده يا ناپسند باشد. بنابراين، خُلق نيز ممكن است مثبت يا منفى باشد. به خلق مثبت «فضيلت» و به خلق منفى «رذيلت» مىگوييم. بر اين اساس، «اخلاق» از نظر لغوى، به مجموعه فضايل و رذايلى اطلاق مىشود كه در انسان بهصورت ملكه درآمدهاست. پس، اخلاق دوبخش دارد: اخلاق فاضله و اخلاق رذيله. اما از نظر اصطلاح، اخلاق در معانى ذيل بهكار مىرود: الف- صفت نفسانى پايدار: گاهى مراد از واژه «اخلاق» همان معناى
نام کتاب : فلسفه اخلاق نویسنده : غرویان، محسن جلد : 1 صفحه : 25