«كُنْ بِاسْرارِكَ بَخيلًا» «1» نسبت به رازهاى خود بخيل باش.
نقش رازدارى در زندگى چنان حياتى است كه امام صادق 7 آن را همچون خونى كه در رگ‌هاى انسان جريان دارد دانسته، مى‌فرمايد:
«سِرُّكَ مِنْ دَمِكَ فَلا يَجْرِيَنَّ مِنْ غَيْرِ اوْداجِكَ» «2» راز تو، بخشى از خون تو است، پس نبايد در غير رگ‌هايت جارى شود.
از اين حديث شريف استفاده مى‌شود، همان‌طور كه جريان طبيعى خون در بدن باعث ادامه حيات است و چنانچه به جاى جريان يافتن در رگ‌ها، به بيرون راه يابد، منجر به مرگ مى‌شود، اسرار انسان نيز اگر از دل خارج شود و در مجراى غيرطبيعى قرار گيرد، زندگى عادى انسان را دچار تزلزل ساخته، آبروى او را در معرض خطر جدى قرار مى‌دهد.
به همان اندازه كه رازدارى در اسلام مورد تأكيد و سفارش قرار گرفته، افشاى راز، سخت نكوهش‌شده، زيرا پيامدهاى بسيار نامطلوبى براى انسان به‌دنبال خواهد داشت، تا جايى‌كه در روايات از آن به‌عنوان خيانت ياد شده‌است؛ چنان‌كه امير مؤمنان على 7 مى‌فرمود: