نام کتاب : اخلاق و تربيت اسلامى نویسنده : الهامى نيا، على اصغر جلد : 1 صفحه : 15
درس اوّل: توبه «توبه» به معناى بازگشتن از حالات و اعمال فاسد گذشته خود است. توبه انسان يك نوع قيام درونى عليه خويش است كه در اين قيام مقدّس، قواى فرشتهسيرت با قواى شيطانى مبارزه مىكنند، روح و ضمير انسان از گناه و معصيت، متلاطم مىشوند و ندامت و پشيمانى به قلب او روى مىآورد، سرانجام دستخوش اندوه و حسرت شده و در پيشگاه پروردگار متعال لب به عذرخواهى و استغفار مىگشايد. مسير زندگى خود را تغيير مىدهد و از گناهان دست برمىدارد و بر جبران كوتاهىها تصميم مىگيرد. امير مؤمنان عليه السلام توبه را چنين معنى مىكند: «التَّوْبَةُ نَدَمٌ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ وَ تَرْكٌ بِالْجَوارِحِ وَ اضْمارُ انْ لا يَعُودَ» «1» توبه (عبارت از) پشيمانى قلبى، آمرزش خواهى زبانى، ترك (عملى) گناه با اندام و تصميم بر عدم بازگشت (به گناه) است. توبه گناهان را مىشويد و دلها را از زنگار پاك مىكند و زمينه عبوديّت و بندگى انسان را فراهم مىآورد: «التَّوْبَةُ تُطَهِّرُ الْقُلُوبَ وَ تَغْسِلُ الذُّنُوبَ» «2» توبه دلها را پاك مىكند و گناهان را مىشويد. از اين رو اولين مرحله از مراحل سير به سوى خدا و رسيدن به مقام قرب الهى، ناميده شده است.
نام کتاب : اخلاق و تربيت اسلامى نویسنده : الهامى نيا، على اصغر جلد : 1 صفحه : 15