تواضع آن است كه انسان، خود را از كسانى كه در جاه و مقام از او
پايينترند، برتر نداند ونيز به معناى شكسته نفسى و افتادگى آمده است كه آدمى خود
را از ديگران بالاتر نبيند.[1]
ريشه تواضع «وضع» است به معناى خويش را كوچك نشان دادن، در مقابل
«تكبر» كهخود را بزرگ دانستن است.[2]
تواضع و ذلّت پذيرى
بايد توجه داشت كه مفهوم تواضع به معناى كوچكى كردن و به ديگران ارج
نهادن است، نه آنكه تواضع خود را خوار كردن و زير بار ذلّت رفتن باشد. تواضع
[1] - لغت نامه دهخدا، واژه تواضع و معراج السعاده، باب
چهارم، صفت پانزدهم