نام کتاب : آشنايى با ابواب فقه نویسنده : نوری، محمد اسماعیل جلد : 1 صفحه : 55
درس ششمعبادات (2) 5- كتاب الصّوم «صوم» در لغت، به معناى امساك و خوددارى از انجام هر كارى است، به طور مطلق، چه خوردنى يا گفتنى باشد و يا رفتنى و در شريعت اسلام، عبارت است از: امساك از مفطرات نُه گانه براى اطاعت فرمان خدا، از اذان صبح تا اذان مغرب كه در فارسى، به اين كار «روزه» مىگويند. «1» در قرآن و روايات معصومان عليهم السلام در باره روزه ماه رمضان تأكيد بسيار شده است. در روايتى از امامصادق عليه السلام نقل شده: «مَنْ افْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ خَرَجَ رُوحُ الْايمانِ مِنْهُ» «2» هر كس يك روز از ماه رمضان را (بدون عذر) افطار كند، روح ايمان از او خارج مىشود. اقسام روزه روزه چهار قسم است: واجب، مستحب، مكروه و حرام الف- روزههاى واجب عبارت است از: 1- روزه ماه رمضان؛ در هر سال واجب است همه افراد مكلّف ماه مبارك را به شرحى كه در كتابهاى فقهى بيان شده، روزه بگيرند. 2- روزه كفّاره؛ در مواردى، براى انسان واجب مىشود كه به عنوان كفّاره، به مدت دو ماه و يا كمتر، روزه بگيرد؛ مانند كفّاره قتل، كفّاره ابطال روزه ماه رمضان و كفّاره نذر.
نام کتاب : آشنايى با ابواب فقه نویسنده : نوری، محمد اسماعیل جلد : 1 صفحه : 55