آشنايى با ابواب فقه - نوری، محمد اسماعیل

نام کتاب : آشنايى با ابواب فقه نویسنده : نوری، محمد اسماعیل جلد : 1 صفحه : 120

(*+) مقرّر شده سرببرند خوردن گوشت آن حلال است.
دستور سربريدن حيوان آن است كه حلقوم (مجراى تنفّس)، مرى (مجراى غذا) و دو رگ بزرگ را، كه در دو طرف حلقوم است، از پايين برآمدگى زير گلو به طور كامل ببرند و اگر آن‌ها را بشكافند، كافى نيست. ذبح شتر نيز شكل خاصى دارد كه «نحر» ناميده مى‌شود.
شروط سر بريدن حيوانات به شرح ذيل است:
1- ذبح كننده بايد مسلمان باشد؛ 2- بايد سر حيوان را با جسم تيزى كه از آهن باشد ببرند؛ 3- در موقع سربريدن، بايد جلوى بدن حيوان رو به قبله باشد؛ 4- هنگام سربريدن، بايد نام خدا را ببرند؛ همين قدر كه به قصد ذبح بگويند: «بسم الله»، كافى است.
5- حيوان پس از بريدن چهاررگ معيّن، حركتى كند، اگر چه مثلا" چشم يا دم خود را حركت دهد يا پاى خود را به زمين بزند. «1» اگر حيوانى را طبق دستور شرع، «ذبح» يا «نحر» و يا «شكار» نمايند، آن حيوان «تذكيه» شده و حلال است و در اصطلاح فقهى، آن را «مُذَكّى‌» مى‌نامند و اگر تذكيه شرعى نشده باشد، «ميته» ناميده مى‌شود كه حرام و نجس است.
2- كتاب الاطعمة و الاشربه‌ «اطْعِمَة» يعنى: خوردنى‌ها و «اشْرِبَة» يعنى: آشاميدنى‌ها. منظور فقها از منعقد كردن اين باب بيان خوراكى‌ها و نوشيدنى‌هاى حلال و حرام است.
از نظر اسلام، به طور كلّى، «طَيّبات- يعنى: اشياى مفيد و متناسب- براى انسان حلال و «خبائث»- يعنى: چيزهاى پليد و نامتناسب- براى انسان حرام است. «2»

نام کتاب : آشنايى با ابواب فقه نویسنده : نوری، محمد اسماعیل جلد : 1 صفحه : 120

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست