3- كسى كه حد يا تعزير او را به قتل مىرساند، در صورتى كه از آن تجاوز نشده باشد، ديهاى برايش نيست. «1» 4- كفّار- ذمّى يا غير آن- حق ندارند در بلاد مسلمانان، مذاهب فاسد خود را تبليغ نمايند و كتابهاى ضالّه را در آنها منتشر كنند و مسلمانان و فرزندانشان را به مذاهب باطلشان دعوت نمايند، در اين صورت تعزير آنها واجب است و بر اولياى دولتهاى اسلامى است كه آنها را از اين كار به هر وسيله مناسب، جلوگيرى كنند و بر مسلمانان نيز واجب است كه از كتابها و مجالس آنها احتراز نمايند و فرزندانشان را از آنها منع كنند. «2» ابزار تعزير سؤال 1- با چه چيز بايد تعزير كنند؟ جواب- با «سوط» يعنى تازيانه بايد باشد، كه نحوه متعارف آن از چرم است. «3» سؤال 2- آيا تازيانه چوب باشد، يا آهن، يا شلّاق، يا پوست گاو، يا پلاستيك، يا كابل، يا شيلنگ؟ جواب- احتياط آن است كه از چرم باشد. «4» تعزيرات حكومتى تعزيرات حكومتى مجازات هايى است كه از طرف حكومت به منظور حفظ نظم و مراعات مصلحت اجتماع، در قبال تخلف از مقررات و نظامات حكومتى تعيين مىگردد. «5» امام خمينى (ره) از اين نوع كيفرها به «مجازاتهاى بازدارنده» ياد كرده است، چنان كه در استفتايى از ايشان مىخوانيم: