همه اعضاى خاندان پيامبر است چه زن و چه مرد. با نگاهى به روايات پر شمار شيعه و سنّى، مى‌توان دريافت كه اين نظريّه نيز مردود است.

نظريّه شيعه:

شواهدى فراوان گواهى مى‌دهند كه مراد قرآن، همان پنج تن‌اند.

از اين شواهد است رفتار پيامبر 6 در ماجراى حديث كساء. بدين روى شيعيان شك روا نمى‌دارند كه مصداق راستين اهل البيت، «خسمه طيّبه» است (شواهد التّنزيل‌، 2/ 29؛ كفاية الطالب‌، 377؛ مجمع البيان‌، 9/ 138؛ بحارالانوار، 37/ 35). در منابع تفسيرى و كلامى فراوانى، مباحثى مفصّل درباره آيه تطهير آمده است و كتاب‌هايى مستقل نيز در اين باره به نگارش در آمده‌اند؛ مانند آية التّطهير فى احاديث الفريقين‌ نوشته سيد على موحد ابطحى؛ پژوهشى در آيه تطهير، محمد مهدى آصفى، ترجمه محمود رضا افتخار زاده؛ اهل بيت در آيه تطهير، علامه سيد جعفر مرتضى عاملى، ترجمه محمد سپهرى و آية التّطهير دراسةٌ فى المداليل والاهداف‌، نوشته عبدالزّهراء عثمان محمّد.

دستامدهاى ويژه آيه تطهير:

الف.

اثبات عصمت پنج تن و ديگر امامان شيعه (ع)؛ ب. اثبات امامت حضرت على (ع) و شايستگى انحصارى‌اش براى جانشينى پيامبر 6 به دليل برخوردارى از عصمت؛ ج. استمرار مقام امامت در اهل البيت (ع)؛ د. حجّيّت احاديث اهل البيت (ع)؛ ه. حجّيّت فعل و تقرير امامان شيعه و لزوم حضور معصوم (ع) در همه دوره‌ها.

***

آيه خَيْرُ الْبَرِيَّه‌

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ. (بينه/ 7)

ترجمه:

در حقيقت كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، آنان‌اند كه بهترين آفريدگانند.

اين آيه در شأن حضرت علىّ بن ابى‌طالب (ع) نازل شده است. از جابر بن عبداللَّه انصارى نقل كرده‌اند كه گفته است:

روزى با پيامبر 6 كنار كعبه نشسته بوديم كه على (ع) پيش ما آمد. چون چشم پيامبر 6 به وى افتاد، فرمود: «برادرم آمد!» آن گاه رو به سوى كعبه كرد و