بنابر
تفاسير مأثور از امامان معصوم (ع) در برخى آيات قرآن به ياران حضرت مهدى (ع) اشارت
رفته است. از آن جمله است تفسير امام صادق (ع) از آيه 148 سوره بقره كه خداوند
فرموده است: «هر جا باشيد، خدا شما را جمع مىكند.» (بحارالانوار، 52/ 288 و 239) همچنين است تفسير امام على (ع) از آيه 54 سوره
مائده كه خداوند فرموده است: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هر كس از شما از دين
خويش باز گردد، خداوند قومى ديگر مىآورد كه او را دوست دارند و او [نيز] آنان را
دوست دارد؛ در برابر مؤمنان زبوناند و در برابر كافران سرسخت؛ در راه خدا جهاد
مىكنند و از سرزنش سرزنشكنندگان بيم نمىبرند.» (منتخب
الاثر، 475) و همچنين است آيه 89 سوره انعام و 8 سوره هود.
شعار
ياران حضرت مهدى (ع):
از
موضوعاتى كه روايات ظهور بدان توجّهى ويژه كردهاند، شعار ياران حضرت مهدى (ع)
است. از جمله اين شعارها است: «أمِتْ! أمِتْ!» و «يا لثاراتِ الحسين!»- يعنى
بياييد براى خونخواهى حسين (ع)- (همان، 486؛
خصال ياوران حضرت مهدى، 37).
***
يَوْمُ الْبَعْث: روز برانگيخته شدن
از
نامهاى قيامت است كه دو بار در آيهاى قرآنى آمده است (روم/ 56). كلمه «بَعْث»
معانى متعدّدى دارد؛ همچون فرستادن و پراكندن (معجم
مفردات الفاظ القرآن، 50).
قرآن
كريم از مشتقّات اين كلمه بسيار بهره برده است و بيشتر آنها به معناى رستاخيز و
بيرون آمدن آدمى از گور آمدهاند (دائرة المعارف تشيّع، 3/ 274).
قيامت
از آن رو «يوم البعث» خوانده شده است كه خداوند، مردگان را از قبر برمىانگيزد و
زنده مىكند و آن گاه آنان را به دادگاه قيامت راه مىنمايد تا بازخواست شوند و از
آنجا است كه يا به بهشت مىروند و يا به دوزخ. هر يك از اين مراحل را «بعث» گويند
(پيام قرآن، 5/ 37) شيعيان بر اين باورند كه پيروان
علىّ بن ابىطالب (ع) بى هيچ گرفتارى و پريشانى