عمر طولانى است (همان، 322 و 524). نيز قرآن درباره ماجراى حضرت يونس
(ع) مىفرمايد: «اگر يونس از تسبيح كنندگان نبود، تا قيامت در شكم ماهى مىماند.»
(صافات/ 144- 142) از اين آيه مىتوان نتيجه گرفت كه انسان به خواست خداوند
مىتواند قرنها زندگى كند (الكشّاف، 3/ 353). حضرت خضر (ع) نيز از ديگر اولياى الهى است كه بنابر
بسيارى از روايات نمرده و هم اكنون زنده است. قرآن ماجراى ميان او و حضرت موسى (ع)
را بازگفته است (كهف/ 82- 65). در روايتى از امام رضا (ع) آمده است كه او نخواهد
مرد تا قيامت به پا گردد و در صور دميده شود.
هر
سال به حج مىرود و در عرفه چون مؤمنين دعا مىكنند، او آمّين مىگويد و خداوند او
را مونس و ياور حضرت قائم (ع) در غيبت قرار داده است (منتخب
الاثر، 262). در روايتى از امام صادق (ع) درباره حكمت عمر طولانى خضر (ع)
آمده است كه خداوند بدو عمر طولانى عطا كرد تا حجّتى باشد بر مردم و كسى عمر
طولانى حضرت حجّت را انكار نكند (بحارالانوار، 51/ 222). در روايتى آمده است كه حضرت حجّت عمرى طولانى خواهد داشت
و در همان حال، جوان و بانشاط خواهد بود؛ چنان كه ابراهيم خليل (ع) صد و بيست سال
عمر كرد؛ ولى همچون جوانى نيرومند و سى ساله بود. حضرت قائم (ع) نيز به صورت جوانى
نيرومند ظهور مىكند و مردمان به انكار او برمىخيزند (الغيبة، شيخ طوسى/ 259).
طول
عمر در ديدگاه علوم تجربى:
در
روزگار ما، علوم تجربى طول عمر را براى انسان در شرايط مناسب، ممكن مىدانند.
دانشمندان علوم تجربى بر آناند كه مرگ نيز همانند بيمارىها است و علل و عوامل
طبيعى دارد و اگر اين عوامل باز شناخته شوند و از ميان بروند، مىتوان براى مدّتى
طولانى، مرگ را به تأخير انداخت. دكتر گيلورد هاورز در اين باره مىنويسد: امروز
علم پزشكى به كمك علم تغذيه، قيود و حدود عمر را برداشته و ما امروز بر خلاف اجداد
و پدران خود مىتوانيم اميدوار باشيم كه از عمر طولانى برخوردار خواهيم بود.
پرفسور ايتنگر، از پيشروان دانش كريونيك- انجماد بدن انسان- مىنويسد: به نظر من،
با پيشرفت تكنيكها و كارى كه ما شروع كردهايم، بشر قرن 21 خواهد توانست هزاران
سال