روحانيت؛ اعتراف؛ تدهين (آشنايى با اديان بزرگ، 156- 151).
انشعابات:
مسيحيت
به سه فرقه بزرگ كاتوليك، ارتدكس و پروتستان انشعاب يافته است. تشكيل كليساى
ارتدكس و جدايى آن از كليساى كاتوليك روم، نخستين انشعاب مهم در مسيحيت بود.
(1054
م.) بيشتر از عوامل ديگر، اختلافات سياسى روم و بيزانس بدين انشعاب دامن زدند.
ارتدكسها به باردارى بىشائبه حضرت مريم (ع) و مصون بودن مقامات والاى كليسايى از
خطا و اشتباه معتقد نيستند. كشيشهاى ارتدكس ازدواج را براى خود روا مىدانند و
عبادات شفاهى را به زبان رايج مردم انجام مىدهند (همان، 159؛ خلاصة الاديان، 180).
از
قرن 16 م. به بعد، انقلابهاى دينى متعددى براى اصلاح مذهب كاتوليك به راه افتاد.
سختگيرى كليساى كاتوليك، وجود مقررات دست و پا گير و رنجبار و طلب كردن پول به هر
بهانهاى و زير فشار نهادن مؤمنان مسيحى قرون وسطى، گروهى از روشنفكران كليساى روم
را به اعتراض واداشت. اين حركت اعتراضآميز، نهضت پروتستان نام گرفت. مارتين لوتر
(1483- 1546 م.) از رهبران اين نهضت بود. پس از وى جان كالون (1509- 1564 م.) به
اصلاح مذهب كاتوليك همت گمارد. اين رهبران اصلاحطلب پيروانى يافتند و بدين سان،
مذهب پروتستان پديد آمد. پروتستان نيز اندك اندك انشعابهايى يافت؛ اما همه
فرقههاى مذهب پروتستان در مخالفت با قدرت الهى پاپ با يكديگر اتفاق نظر دارند.
پروتستانها
معتقدند كه مؤمنين در ارتباط با خدا نيازمند كشيش نيستند، مقام كشيشى، همگانى است
و كشيشان مىتوانند ازدواج كنند. همچنين، اعتراف به گناه را واجب نمىشمارند و به
برزخ و دوشيزگى حضرت مريم (ع) اعتقاد ندارند. پيروان اين مذهب، بيشتر در آلمان،
كشورهاى اسكانديناوى و آمريكا ساكناند (آشنايى با تاريخ
اديان، 160).
ديدگاه
قرآنى:
بنابر
آيات قرآنى، دين مسيح (ع) تحريف شده است. قرآن كريم، آفرينش مسيح (ع) را همانند
آدم (ع) مىداند (آل عمران/ 59) بنابر قرآن، او از مادرى بكر زاده شده است. مادر
عيسى (ع)