2-3-القاى يأس و نا اميدى

يكى ديگر از اهداف جنگ روانى،القاى يأس و نا اميدى است.«در شرايطى كه فرد مصمّم به تحقق شرايط مطلوب و مورد پسند خويش است اگر موفق به تأمين هدف مطلوب خويش نگردد و با شكست مواجه شود و اين شكست و يا عدم موفقيت چند بار تكرار شود و به تجربه دريابد كه على‌رغم تمايل باطنى‌اش قادر به دستيابى به هدف خويش نيست،حالت اضطراب و بحران روانى در فرد پديد مى‌آيد؛اين حالت بسيار پيچيده و در ابتدا همراه با ناباورى مى‌باشد؛اما به مرور زمان، ناباورى جاى خود را به باور ناتوانى و به عبارتى يأس مى‌دهد.يأس مرحله‌اى وخيم‌تر از حالت بحرانى را باعث مى‌شود و اضطراب روانى را ثبات مى‌بخشد.» [1]

در راستاى القاى يأس و نا اميدى سعى مى‌شود تا فرد و جامعه در جريان حركت به سوى هدف خود و آرمان‌هايش در مقاطع گوناگون و به طور مكرر و پيوسته احساس شكست نموده و معتقد به ناتوانى گردد.

براى كشاندن افراد يك كشور به سوى يأس و نا اميدى بايد با تكرار سخن در مورد محروميت‌ها،خرابى‌ها،شكست در جنگ،خونريزى و...

و با استفاده از عوامل اقتصادى،سياسى و روانى حالت سرخوردگى را در آنان به وجود آورد.سپس با در نظر گرفتن زمان مناسب،سرخوردگى را به نا اميدى مبدل كرد؛به طور مثال در زمان جنگ با طرح ناتوانى در